از دید دکتر ماکان آریا پارسا مقایسه مدیریت ژاپنی و آمریکایی و کسب اطلاعات مورد نیاز در مورد آن ها موجب رشد و گسترش روند مدیریت صاحبان کسب و کارهایی که در کشورهای دیگر هم بازار دارند، می شود. با توجه به جزئیات هر کدام از سبک های مدیریتی آمریکایی و ژاپنی، وظیفه ی یک مدیر سازمان در این است که با در نظر گرفتن ویژگی های سازمان و کسب و کار خود اقدام به انتخاب مناسب ترین سبک مدیریت نماید. البته در همین راستا ذکر این موضوع از این قاعده مستثنی نمی باشد که در برخی از موارد استفاده ی ترکیبی از سبک های مدیریتی برجسته ی دنیا می تواند برای مدیران خیلی حرفه ای تر باشد. مدیر یک سازمان با ترکیب سبک مدیریت ژاپنی و آمریکایی می تواند به صورت تخصصی و حرفه ای اقدام به اتخاذ تصمیمات مهم و جدی برای سازمان نماید.
مقدمه ای برای مقایسه مدیریت ژاپنی و آمریکایی
به اعتقاد دکتر ماکان آریا پارسا در جامعه ی امروزی کمپانی ها و شرکت های چند ملیتی درصدد این موضوع هستند تا شعبه های خود را در کشورهای دیگر هم گسترش دهند. این مسئله به خصوص برای کشورهای ژاپنی و آمریکایی که دارای نام های تجاری بزرگی هستند هم صدق می کند. به این صورت که اگر یک فرد آمریکایی در شرکتی واقع در ژاپن مشغول به کار شود، دچار برخی مشکلاتی در ارتباط با سازمان خواهد شد. از این رو مقایسه مدیریت ژاپنی و آمریکایی موجب سهولت در نقل و انتقال کارمندان بین سازمان ها می شود. در ادامه به بررسی ویژگی های مدیران آمریکایی و ژاپنی می پردازیم که با مطالعه ی آن ها به راحتی می توانید مدیریت ژاپنی و آمریکایی را با یکدیگر مقایسه کنید.
بررسی و تفاوت مدیریت ژاپنی و آمریکایی
طبق صحبت های دکتر ماکان آریا پارسا اصلی ترین نقطه ی تمایز مدل مدیریت آمریکایی با ژاپنی در این است که مدیریت آمریکایی اکثرا بر روی سبک بوروکراسی بوده و مدیران مطابق با آن مجموعه ای را اداره می کنند. این ویژگی دقیقا نقطه ی مقابل مدیریت ژاپنی می باشد. برنامه ریزی مدیران آمریکایی دارای بازه ی زمانی کوتاه مدت است.
سبک مدیریت ژاپنی
به اعتقاد دکتر ماکان آریا پارسا سبک مدیریت در ژاپن بر اساس نظم و با توجه به جزئیات می باشد. یکی از بهترین مزیت های این سبک مدیریت در بهبود مداوم و کارآمد است. این امر موجب ایجاد اعتماد بسیار زیاد میان کارکنان و مدیران می شود. تداوم همکاری و تفاهم بالا در سازمان هایی که به سبک ژاپنی مدیریت می شوند از عملکرد بسیار بالاتری برخوردار است. تاکید اصلی این سبک مدیریتی بیشتر بر روی سازمان های مدرن و دارای تکنولوژی پیشرفته می باشد. از طرف دیگر این سبک مدیریتی به دلیل این که تاکید بسیار زیادی بر روی جزئیات دارد، موجب کاهش انعطاف پذیری سازمان می شود. همین طور این سبک مدیریتی ممکن است منجر به ایجاد بیش از حد ساختارهای غیر ضروری شود.
سبک مدیریت در ژاپن برخلاف سبک مدیریت در آمریکا بیشتر تاکید بر همکاری و تعامل دارد. به این صورت که در این سبک مدیریت، تمرکز اصلی بر روی همکاری و هماهنگی میان کارمندان است. این امر موجب کاهش اختلافات داخلی و افزایش هماهنگی و همکاری بین کارکنان می شود.
سبک مدیریت آمریکایی
طبق نظر دکتر ماکان آریا پارسا سبک مدیریت در آمریکا تاکید زیادی بر خلاقیت و ابتکار دارد. از این رو مدیران باید توانایی این را داشته باشند تا با در نظر گرفتن محدودیت های مالی و زمانی اقدام به ارائه ی ایده های خلاقانه و نوآورانه نمایند. همین طور این سبک مدیریتی تاکید بسیار زیادی دارد که کارکنان از احساس مالکیت شغلی بالایی برخوردار باشند. این مالکیت شغلی بیشتر بر پایه ی پاداش های مالی و غیر مالی ارائه می شود.
از دیگر مزیت های این سبک مدیریت در این است که انعطاف پذیری سازمان بیشتر است. از این رو تصمیمات در این سبک مدیریتی خیلی سریع گرفته شده و مدیران سریع تر به تغییرات و نیازهای بازار واکنش نشان می دهند. از طرف دیگر سبک مدیریت آمریکایی به صورت غیر مستقیم می تواند موجب ایجاد فشار روانی بر روی کارکنان شده و آن ها را مضطرب نماید. سبک مدیریت آمریکایی به دلیل این که بیشتر به دنبال کسب ارزش برای سهامداران می باشد، ممکن است مدیران از توجه کمتری در برابر مسئولیت های اجتماعی و محیط زیستی برخوردار باشند.
ویژگی های مدیریت آمریکایی به چه صورت است؟
مدیران آمریکایی از سرعت تصمیم گیری بسیار بالایی برخوردار هستند ولی استفاده از آن تصمیم ها را متاسفانه کندتر انجام می دهند. مدیران آمریکایی اکثرا به شغل خود وفادار بوده و این موضوع موجب می شود تا رقابت بین بخش های مختلف سازمان بیشتر شود. یکی دیگر از ویژگی های نظام بوروکراسی امنیت شغلی پایین می باشد. ارتباطات در این نظام از بالا به پایین انجام می شود. به این صورت که، نظارت رسمی از سمت های بالا صورت گرفته و تاکید اصلی این نظارت ها بر روی کارکرد فردی کارکنان می باشد. به صورت کلی در این مبحث از مقایسه مدیریت ژاپنی و آمریکایی، ویژگی های مدیریت آمریکایی را می توان به شرح زیر بیان کرد:
- مدیریت آمریکایی ها به صورت سلسله مراتب می باشد.
- از آن جایی که سازمان ها مایل به استفاده از کارکنان آموزش دیده و مجرب هستند، آموزش کارکنان را در سازمان درست نمی دانند.
- تصمیم گیری مدیران آمریکایی به صورت فردی انجام می شود.
- جا به جایی افراد میان سازمان ها برخلاف سبک مدیریت ژاپنی امری سخت و دشوار است.
- نظارت بر عملکرد به صورت فردی بوده نه گروهی
- مسئولیت و پاسخ گویی به صورت فردی است.
- نظارت مدیران آمریکایی بیشتر بر روی کارکرد فرد متمرکز است تا بر عملکرد گروهی.
- امنیت شغلی برخلاف سبک مدیریت ژاپنی بسیار پایین است.
- مدیران آمریکایی از وفاداری کمتری به شرکت برخوردار هستند.
- روند تصمیم گیری مدیران آمریکایی سریع بوده ولی اجرای آن کند است.
- استخدام کوتاه مدتی برای مدیران خود دارند.
- مسئولیت و پاسخگویی مدیران آمریکایی به صورت فردی می باشد.
- پیشرفت سریع و مسیر شغلی تخصصی دارند.
- سیستم مدیریت و تصمیم گیری مدیران آمریکایی به صورت فردی است.
- ساختار سازمان رسمی
- ارزیابی فردی و رسمی مدیران آمریکایی کوتاه مدت و پیوسته است.
این مطلب ادامه دارد…
